- gdzie drwa rąbią
- посл. лес ру́бят - ще́пки летя́т
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
gdzie — 1. «zaimek zastępujący człon zdania oznaczający miejsce jako środowisko odbywania się czegoś, rzadziej także cel przestrzenny, kierunek (dokąd) lub drogę, trasę (którędy)» a) «w zdaniach pytajnych lub w zdaniach podrzędnych wyrażających pytanie»… … Słownik języka polskiego
drwa — blp, D. drew książk. «kawałki drzewa porąbanego na opał» Drwa na opał. Narąbać drew. □ Gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą … Słownik języka polskiego
tam — I 1. «zaimek nawiązujący do użytego już w kontekście oznaczenia miejsca, towarzyszący często gestowi wskazywania; w tamtym miejscu, do tamtego miejsca, w tamto miejsce» Położył się tam, na tapczanie. Poszedł tam, prosto. Widziałem go tam kilka… … Słownik języka polskiego
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
rąbać — ndk IX, rąbaćbię, rąbaćbiesz, rąb, rąbaćał, rąbaćany rąbnąć dk Va, rąbaćnę, rąbaćniesz, rąbaćnij, rąbaćnął, rąbaćnęła, rąbaćnęli, rąbaćnięty, rąbaćnąwszy 1. tylko ndk «rozdrabniać, rozłupywać coś na kawałki (np. drzewo, lód itp.) czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
wiór — m IV, D. a, Ms. wiórze; lm M. y 1. «drobna cząstka materiału, powstała jako odpad przy obróbce skrawaniem drewna, metalu itp., zwykle mająca postać cienkiego pasemka, często spiralnie zwiniętego» Cienkie, długie, drobne, grube wióry. Wióry… … Słownik języka polskiego
Holz — 1. Alle krummen Hölzer sind quaat (schwer) zu richten. – Schottel, 1133b. 2. Alles da, Holz un Torf, die Mieth wird abgedanzt, drêmol um n Ofen1 is ein Monat weg. (Stettin.) 1) Der Ofen steht nämlich dicht in einer Ecke. 3. Alt dürr Holtz ist… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon